Wojna - krótki artykuł

Rotaryman

Krótkie rozważania nt. wojny - skąd się wzięła, i jaką pełni rolę dla ludzkości. Również z mojego bloga.

Si vis pacem, para bellum...
Do czego służy wojna? Czyżby rzeczywiście była niezbędna ludzkości, choćby - całkiem paradoksalnie - do utrzymania pokoju? A czym jest pokój? Brakiem wojem. zgodnością czy prostym zastraszeniem i podporządkowaniem sobie zagrażającej nam nacji?
Ludzie kochają wojnę - przyznajmy to szczerze. A nawet nie tyle wojnę, co zwycięstwo. To raczej normalne. Nikt nie lubi przegrywać, a udowodnienie swojej wyższości to rzecz, do której dążą wszystkie gatunki - między innymi z powodu rytuałów godowych. Samice zawsze wybierały najlepszych osobników. A jak inaczej można udowodnić swoją wartość, jak nie pokonując wymagającego rywala w walce?
To jednak nie jedyna przyczyna - zwycięzcy czują się po prostu dowartościowani, bądź bezpieczni dzięki wyeliminowaniu zagrożenia.
Skąd się jednak w ogóle wojna wzięła?
Wróćmy do czasów pierwotnych, kiedy człowiek był małpą na drzewie, ogryzającą korzonki. W około mnóstwo drapieżników, jakieś tygrysy, lwy, wilki - słowem, gdzie dupy nie ruszysz, możesz już więcej jej nie podnieść. Przetrwać mogli tylko najsilniejsi, najszybsi, najsprytniejsi - czyli najlepiej przystosowani. Słabsi po prostu ginęli jako kebab na wynos.
Podobnie było w pierwszych momentach ludzkości jako takiej - dalej istniało zagrożenie pochodzące od zwierząt. Jednak, w miarę postępu, człowiek nauczył się bronić, a nawet zaczął sam poważnie zagrażać innym gatunkom. Z ofiary stał się łowcą, na samym szczycie łańcucha pokarmowego. Zaowocowało to większą przeżywalnością - jednostki, które dawniej skończyłyby nieciekawie, wtedy miały się dobrze, i dalej przekazywały swoje geny - gorsze, nie prowadzące do rozwoju. To znaczy, przekazywałyby - bo stały się ofiarą własnego gatunku, przecież tak zdolnego do empatii i współczucia. Tak bardzo, że współczując dalszym pokoleniom, zaczęły same usuwać niepełnowartościowe elementy. Tak narodziła się wojna - paradoksalnie niezbędna do przetrwania gatunku.
Tu jednak wpadliśmy we własne sidła - wyścig zbrojeń sprawił, że obecnie mniejsze znaczenie ma sprawność jednostki, ale jej szczęście, jak zostanie zaopatrzona i tak dalej.
Doprowadza to do sytuacji, kiedy niekoniecznie to te słabsze elementy są eksterminowane. Często zdarza się im przeżyć, i dalej przekazywać wspomniane już gorsze zestawy genów. Prowadzi to do regresji. Każdy średnio inteligentny człowiek może domyśleć się, co to oznacza - albo degenerację gatunku, albo kompletna zmiana jego specjalizacji.
Osobiście obstawiał bym jednak to pierwsze.[/i]

Dziękuję za wytrwałe brnięcie przez gąszcze mojej pokrętnej logiki.

Beherit

Ogólnie się zgadzam, ale sama końcówka mi się nie podoba. Bo nadal przeżywają w wojnie ci najlepsi, ale pod innym względem. Kiedyś przeżywali ci silni, ponieważ wszyscy walczyli i wygrywali silni. Teraz natomiast nie walczą wszyscy. Tyko mam taki rozkład. Największą szansę na śmierć ma zwykły człowiek, ponieważ są narażeni na atak, ale nie mają możliwości się bronić. Ci silni są na froncie, są narażeni, ale też mają możliwość szybciej zabić przeciwnika. Natomiast najbezpieczniejsi są inteligenci, naukowcy, bo oni rozwijają technologię i oni są chronieni i to oni zostają zabici ostatni, ale też nie koniecznie ponieważ oni po przegranej mogą przejść na stronę zwycięzców.

Rotaryman

Masz trochę racji, ale nie do końca. Jeśli wiesz, że przeciwnik dysponuje uzdolnionymi naukowcami i może osiągnąć przewagę technologiczną, uderzasz właśnie w ośrodki badawcze, naukowców. Próbujesz ich przeciągnąć na swoją stronę lub wyeliminować.
Poza tym, teraz wlaczy się przyciskami - jeden przycisk, jedna bomba. Przez to nie zwyciężają silni, tylko fartowni.

Beherit

Szczęście zawsze było ważne. Uderza się tak. Lecz ci naukowcy w czasie wojny siedzą w schronach atomowych. Pisząc to bardziej myślałem o wojnie klasycznej, a nie rakietowej, bo przy tak małym rozproszeniu ludzkości wojny rakietowej, a tym bardziej atomowej nikt nie przeżyje, a jeśli jacyś nieliczni przeżyją wtedy dopiero przetrwają ci, którzy będą niemal idealnym połączeniem siły i sprytu, wiedzy, inteligencji.

Rotaryman

Albo będą w zbyt mało interesującym rejonie.

Beherit

Ruskie i amerykańce swoimi bombami bez problemu pokryją całą powierzchnię ładu. Bezpieczna jest tylko cieśnina Beringa.

Rotaryman

Jasne, ale pytanie - po cholerę jaką mają bombardować zupełnie nie interesujący fragment lądu?
Inaczej - kto się będzie bił o np. Saharę lub Gobi?

Tomasz456

teren to teren, kto wie czy nie znajdują się tam nieodkryte złoża naturalne

montain

OJejku

Fred01

Wojna jest straszną rzeczą. Oby nas nigdy nie spotkała.
____________
Piękny [link widoczny dla zalogowanych]

fifi35

bo tak naprawe najbardziej cierpia ci co ni powinni

Dele

powiem wam że taki artykuł nie wiem jak wam, ale mi na prawdę daje do myślenia