Absurdalna poezja

Molly

Hm, na PDF-ie można to wszystko przeczytać. Więc macie tutaj moją absurdalną poezję. Zakryjcie oczka!

Siedzę sobie na cmentarzu i ogarnia mnie przeczucie
Że zza drzewa wyjdzie zombie i rozetnie mi mój brzuszek.
TRU, TRU, TRU! Dobrze słyszę,
może kotek złapał myszkę?
TRAM, TRAM, TRAM! Słyszę źle,
Zombie do mnie zbliża się.
<center>#</center>
Wspinał się mały kinkażu,
Po drzewie w sercu lasu.
Ostrzegała go mama,
Co spoważniała cała.
A malutki kinkażu nierozsądny był,
No bo spadł z drzewa i walnął się ryj.
I jego mamusia posmutniała cała:
"Och widzisz syneczku! O Ciebie się bałam."
Kinkażu ze zmartwienia podrapał się w nos
I powiedział swej mamie wprost:
"Mamusia chyba dobrze wie
Że każdy dzieciak złamać kark chce!"
<center>#</center>
Wyszedł z jabłuszka mały robaczek.
Kreśli na owocu znaczek.
Potem siada na pudełku,
By uniknąć tego zgiełku.
Patrzy na Eriss dużymi oczkami:
Siada w kole razem z nami.
Łasi się, łasi, do każdego,
Ale nikt nie lubi jego.
Wściekli się daemianie - psy na niego puścili,
A myślał robaczek, że są bardzo mili.
Przyszedł Asdam z "Rajdem", tyle go widzieli,
A ciało robaczka gnije sobie w ziemi.
[center]#[/center]
Tam gdzie jest podkreślone, to się mówi.

To pio-
-senka o papierze toaletowym,
Który stał sobie w Toi-Toi'u.
Szybko się kończył, łatwo się moczył,
Do wycierania był zawsze gotowy.

Ref. Ach!, ten papier toaletowy,
Miękki, pachnący, czyściutki i nowy,
A teraz stary, brudny wilgotny...
Taki papier nie jest już modny.

Jadą dzieci na kolonie,
Ich kierunek - Międzyzdroje.
Przygód mieli bowiem wiele
Przez ten Toi-Toi wraz z papierem.

Ref.

Dzieci już Toi-Toi'em "trząsą",
Bowiem bardzo szybko rosną.
I wrzuciły go do wody,
Po czym zjedli sobie lody.

Ref.

Tonie papier wraz z Toi-Toi'em,
Pożegnali Międzyzdroje.
By się z życiem pożegnali,
Gdyby nie światło w oddali...

Ref.

Światłem była barka pełna
Śmieci, złomu i sadełka,
Tam tą dwójkę pochowali
Chociaż zmarli byli cali.

Ref.

Brakuje w Międzyzdrojach tamtego papieru,
Toi-Toi'a całego w młodzieżowym żelu,
I dzieci co Toi-Toi do wody wrzuciły,
Co plany o swoich przygodach wiły...

Ref.
<center>#</center>
Rodzina pewnych kinkażu na przyjęciach bawiła
I z uprzejmości w dżungli cała znana była.
I raz kinkażu malutki jako Gucio ochrzczony
Dla mamy swojej kochanej przygotował mowy:
"Ach matko moja, kinkażyco!
Pokaż swe ponure lico!"
Matka kinkażyca się obraziła -
Brutalnie syna pobiła,
Jej synek mały głośno z bólu jęczał:
Nad starszym rodzeństwem się znęcał.

~MORAŁ~
Matka kinkażyca synowi ulegała.
Lico swe złe synkowi pokazała.

E: Center działa u nas tylko w htmlu. Więcej informacji: TUTAJ.

Beherit

Świetne!!!!